Drie podcasts die jouw een betere ouder maken voor je donorkind
Als ouders helpen wij onze kinderen om te gaan met vele aspecten van het leven – van hoe je je veters strikt tot het over heen komen van een gebroken hart. Als u de ouder bent van een donorkind – of donorverwekking overweegt – zult u waarschijnlijk ook uw kind helpen begrijpen wat zijn of haar achtergrond als donorkind is. Wij hebben de beste podcasts over dit onderwerp gevonden, zodat u alle kennis in huis hebt.
Helle Tyllesen
You Look Like Me
De Engelse journaliste Louise McLoughlin, die zelf ook donorkind is, verdiept zich in de geheimen en ontdekkingen die het leven van sommige donorkinderen helaas kenmerken. Dit is met name het geval voor mensen die zijn verwekt in de jaren '80 en daarvoor, toen artsen ouders adviseerden hun kind niet te vertellen dat het door een donor was verwekt. In de loop van de podcast probeert Louise McLoughlin haar donor-halfbroers en -zussen te vinden.
Deze podcast van zes afleveringen heeft recensies van vijf sterren gekregen. Luisteraars beschrijven de podcast als “eerlijk, ontroerend en tot nadenken stemmend”, “onmisbaar voor ouders van donorkinderen” en “een complex verhaal dat met gevoel en moed wordt overgebracht”.
U zou ernaar moeten luisteren, want:
De podcast is goed geproduceerd en interessant, omdat het inzicht geeft in de persoonlijke ervaring van de presentator die donor verwekt is – vanuit het perspectief van een volwassene. Louise McLoughlin verweeft ook de ervaringen van andere donorkinderen in de podcast.
“You Look Like Me” snijdt onderwerpen aan als identiteit en het belang om het ware verhaal van iemands achtergrond te kennen. In dezelfde trant waarschuwt de podcast ook voor het risico dat donorkinderen pas heel laat in hun leven hun donorachtergrond te weten komen, bijvoorbeeld door het gebruik van DNA-databanken.
Een belangrijke boodschap is dat ouders en toekomstige ouders van donorkinderen er veel baat bij zullen hebben te luisteren naar de ervaringen van donorkinderen die door een donor zijn verwerkt, zodat zij hun kind zo goed mogelijk kunnen steunen. Toen Louise McLoughlin als tiener het nieuws voor het eerst vernam, spraken haar ouders er de volgende twee jaar niet meer over. Het zwijgen van haar ouders trof haar zo erg, dat zij uiteindelijk ging twijfelen of het gesprek wel echt had plaatsgevonden. Het punt is dat u, als ouder, op het onderwerp terug moet komen gedurende het hele leven van een kind, zodat het kind erover kan nadenken terwijl het opgroeit.
U vindt de podcast “You Look Like Me” op alle populaire podcastplatformen, zoals Spotify.
Three Makes Baby
De podcast is gemaakt door een professionele therapeute en de reeks concentreert zich op vruchtbaarheid, familie en genen. Psychotherapeute Jana Rupnow is gespecialiseerd in vruchtbaarheid, adoptie en donorverwekking. Deze podcast is ook absoluut de langste podcast op onze lijst, wat betreft het aantal afleveringen. In totaal zijn er 62 afleveringen om in te duiken. Jana Rupnow is niet alleen therapeute en schrijfster, maar weet ook wat het betekent om deel uit te maken van een niet-biologisch gezin, omdat zij zelf is geadopteerd en moeder is van een geadopteerd kind.
U zou ernaar moeten luisteren, want:
De podcast biedt een schat aan kennis, bijvoorbeeld over kinderpsychologie en de behoeften van kinderen in de verschillende fasen van hun ontwikkeling. “Three Makes Baby” legt de nadruk op het belang van open communicatie en geeft het voorbeeld van sommige ouders van donorkinderen die zich schamen om hun kinderen de waarheid te vertellen. Het punt is dat de behoeften van het kind altijd voor die van de ouders moeten komen.
De podcast snijdt moedig de moeilijke onderwerpen aan – want hoe ga je om met een situatie waarin je kind zich op een gegeven moment boos voelt over het feit dat het door een donor is verwekt? Of als ze een vader missen? Een andere belangrijke boodschap is dat ouders van donorkinderen de schaamte of het verdriet moeten verwerken dat zij misschien voelen omdat zij voor donorverwekking hebben gekozen. Doen zij dat niet, dan lopen zij het risico deze gevoelens onbedoeld door te geven aan hun kinderen. Bijvoorbeeld door het kind niet de waarheid over zijn of haar afkomst te vertellen, omdat het te beschamend is om erover te praten.
U kunt de podcast “Three Makes Baby” vinden op alle gangbare podcastplatformen, zoals Spotify.
Half of Me
Ally is de vrouw achter de podcast “Half of Me”, zij beschrijft de podcast als volgt: “Op 4 januari 2019 ontdekte ik via een website voor DNA-testen dat ik door een donor ben verwekt. Sindsdien heb ik ontdekt dat ik minstens veertien halfbroers en -zussen heb en één donor die genetisch gezien de helft van mij is.”
De podcast is Ally’s ontdekkingsreis, waarin zij in 27 afleveringen de rol onderzoekt die biologische relaties in haar leven spelen en in het bijzonder: wat familie voor haar betekent.
De podcast wordt beschreven als warm en inzichtelijk en Ally strooit gul met haar eigen ervaringen, vragen en inzichten in elke aflevering. Ook inspireert ze de luisteraar om dieper na te denken over wat het betekent een donorkind te zijn en de betekenis van het gebruik van een spermadonor om uw gezin te stichten of uit te breiden.
U zou ernaar moeten luisteren, want:
De podcast vertelt het verhaal van de ervaring van een door een donor verwerkte persoon bij het vinden van haar donor-halfbroers en -zussen, wat sommige mensen “dibs” noemen (afgeleid van de Engelse woorden “donor siblings”). In de afleveringen vertellen de donor-halfbroers en -zussen van Ally over hun ervaring met het zijn van een donorkind en het vinden van hun halfbroers en -zussen. Hoe gaat u om met al die relaties tussen donor-halfbroers en -zussen?
De podcast heeft een belangrijk punt en kernboodschap door over te brengen dat er niet één gemeenschappelijke ervaring is van het zijn van een donorkind. Er zijn evenveel verhalen en ervaringen als er donorkinderen zijn – het is een erg individuele ervaring.
U kunt de podcast “Half of Me” beluisteren op alle podcastplatformen. U vindt de podcast hier op Spotify.
NB: De meningen die in de podcasts hierboven worden geuit, geven niet noodzakelijkerwijs de mening van de Europese Spermabank weer.